این روزای تو......

سلام گل پسرم.ببخش اینقدر دیر دیر  میام وبت.شرمندهههههههههههههه.....راستش این مدت همش گرفتار این سرماخوردگی تو بودیم هنوز هم خوب نشدی الان سری دوم داروهات هستش که استفاده میکنی و هنوز خوب نشدی اصلا هم نمیبرمت بیرون که بگم از کسی سرما خوردی یا هوای بیرون بهت زده.لطفا لطفا خوب بشو.امشب بابایی یه قطار واست خرید تو هم نذاشتی 1 ساعت ازش بگذره دل و روده اش رو بهم ریختی رفت پی کارش.بابات هم کلی ناراحت شد که به همین راحتی زدی کادوش رو خراب کردی که این هم از خصوصیات بارز تو هستش تا یه چیزی واست میخریم مهندس بازیت گل میکنه و دل و روده اش رو در میاری.خوب چکارت کنیم درست بشو نیستی که نیستی.مدتیه عادت کردی موقع خواب واست کتاب بخونم تا خوابت ببره که خوشحالم تا میگم ایلیا بدو بریم کتاب بخونیم بدون چون و چرا میای توی تختت البته ساعت خوابت جلو تر رفته ولی عقب تر نرفته حدود یک یا دو تازه میای توی تختت و صبح هم تا لنگه ی ظهر میخوابی که فکر کنم این مورد در خاندان بابایی مورثیه.دیگه اینکه نمیدونم چرا مدتیه اینقدر حساس شدی و تا بهت بگیم برو اونور اشکت دم مشکه و همش گریه میکنی.بعضیا میگن این هم مرحله ای از زندگیته و بچه های دو سال به بالا اینطوری هستند.آخرش خودم میدونم یه کارشناس خبره در امور کودکیاری میشم .از بیکاری که بهتره.ولی نمیدوونم اون چشمات چی داره که هر وقت دعوات بکنم زود پشیمون میشم و مراسم دلجویی و بوس و بغل به راه میشه و تو دوباره کار اشتباهت رو انجام میدی و دهن منو میبندی.فداتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت بشم نقل و نبات زندگیم خیلی خیلی منو بابایی دوست داریم و عاشقتیم نفسسسسسسسسسسسسسسسسسسس خان بوس بوس بوس بوس