هموطنم

سلام فسقل مامان.چند روزی رو اصلا حوصله ی نوشتن نداشتم.این روزا همش پر از غم بود واسه هموطن های عزیزمون در آذربایجان شرقی که مدام زمین لرزه دامن گیرشون بود و متاسفانه خیلی از این عزیزان زیر آوار موندن و غم رفتنشون رو واسه بازمانده ها گذاشتن.خیلی ها بی خونه و زندگی شدن و خیلی ها بچه هاشون رو از دست دادن و خیلی های دیگه هم پدر و مادر و بستگانشون.همش توی اینترنت عکسا رو نگاه میکردم و پیگیر خبرا بودم که کاش کمتر این زلزله قربانی بگیره.من یه مادرم وقتی که با مریض شدن بچم میشینم سیر گریه میکنم حالا ای خدا وای به روزگار این عزیزان که جیگر گوششون رو به دل خاک بسپارن.الان که دارم این پست رو میزارم هنوز و هنوز بغض میکنم.هموطنم بهت تسلیت میگم و امیدوارم خداوند بزرگ صبر بی انتهاش رو نصیبتون کنه.